Reisverhaal van Familie Hoofs

Beste Arthur.

Inmiddels zijn we alweer een week terug van onze prachtige reis door het oosten van Zuid-Afrika.

De nodige weken van voorbereiding gingen aan de vakantie vooraf, waarbij we steeds fantastisch door Hanneke zijn geholpen. Elke vraag werd snel beantwoord en de tips die ze gaf kwamen goed van pas. Jullie organisatie is heel erg hulpvaardig en klantgericht en we zijn erg tevreden hoe we geholpen zijn bij het realiseren van deze prachtige reis.

Op zaterdag vlogen we naar Johannesburg en die avond werden we netjes opgepikt door personeel van de Safari Club. Daar aangekomen hebben we nog even lekker een drankje buiten gedronken, voordat we in onze gigantisch grote familiekamer gingen slapen.
Na een heerlijke nachtrust werd er beneden een heerlijk ontbijtbuffet geserveerd. Na een gezellig gesprek met de eigenaar werden we precies zoals afgesproken om half tien opgehaald door Bobo campers.
Daar aangekomen stond onze camper al klaar voor de uitleg. Na het invullen van het papierwerk en de uitleg over de werking konden we op pad. De camper was een al wat oudere Iveco, maar alles werkte netjes.
Schuin aan de overkant van Bobo is een grote supermarkt en daar hebben we meteen voor een paar dagen levensmiddelen ingeslagen. Ook hebben we een kleine barbecue gekocht, waar we regelmatig gebruik van hebben gemaakt tijdens onze reis.

Ons eerste reisdoel was de Blyde River Canyon met de Panoramaroute en de watervallenroute. Kortom, op naar Sabie. Bij Merry Pebbles resort hadden we de 1e overnachting gepland. Door de vele wegwerkzaamheden duurde de reis langer dan gehoopt, maar rond 17:00 uur kwamen we op de camping aan. We mochten zelf een plekje op deze prachtige camping uitzoeken en ’s avonds ging de barbecue aan en genoten we van de avond onder de sterren.

We werden wakker van de schreeuwende ibissen op de camping en na een lekker ontbijtje buiten gingen we op pad.

Vlakbij de camping bezochten we eerst de Lone Creek fall en vervolgens de Bridal Veil fall.

Onderweg kwamen we bij een lokale houtfabriek nog in een demonstratie terecht van stakende werknemers, maar de dansende en zingende stakers bleken erg vriendelijk en we werden snel doorgelaten.

De rest van de dag reeg zich aaneen met het bezoeken van watervallen en uitkijkpunten. Met name Bourke’s luck potholes vonden we erg mooi. Ook al is deze het meest toeristisch, het is prachtig om te zien hoe de kracht van water zulke mooie vormen in rotsen kan aanbrengen. Doordat het behoorlijk heiig was, hadden we niet overal mooie uitzichten, zoals bijvoorbeeld bij Gods Window, maar we genoten wel met volle teugen van de omgeving.

Die avond maakten we bivak bij het Blyde River canyon resort. Dit bleek een heel erg groot vakantiepark, maar het kampeergedeelte ligt apart onder hele mooie bomen. Omdat we geen zin hadden om zelf te kokkerellen, besloten we om het restaurant te proberen. Voor het eerst deze vakantie ontdekten we dat je in Zuid Afrika fantastisch kan eten. Er was een groot buffet, waar we heerlijk gegeten hebben.

De volgende dag hebben we lekker uitgeslapen en nadat we het uitkijkpunt op de Three Roundavels hadden bezocht, werd er koers gezet naar het Krugerpark.

De weg ging via tuinbouwgebieden naar de Abel Erasmuspas. Onderweg moet je overal goed uitkijken voor alle geiten en koeien die gewoon langs de weg lopen. Overal zie je stalletjes waar de arme lokale bevolking hun waren proberen te verkopen.

Net na de middag kwamen we via Orpen gate de Nationale Krugerwildtuin binnen. Wij hadden verwacht dat we bij binnenkomst uitgebreid geïnformeerd zouden worden over de regels van het park, maar nadat we een foldertje in onze handen gedrukt kregen, konden we gewoon naar binnen rijden. Wij hadden in Nederland al een uitgebreide bezoekersgids gekocht en die kwam goed van pas. Toch wel een aanrader om die van te voren aan te schaffen, want bij Orpen zelf was niets te koop. Later zagen in de restcamps wel vergelijkbare bezoekersgidsen.

Na een kwartiertje rijden in het park hadden we al de eerste giraffes, zebra’s en antilopes gezien! Wat een feest. De rest van de dag reden we via asfalt- en onverharde wegen richting het Satara restcamp. We zagen Koedoes en bij een drinkplaats Waterbokken en zebra’s, moesten remmen omdat er een stel giraffes voor ons overstaken.

Bij Satara aangekomen konden we een plekje op de camping uitzoeken. Tijd voor een biertje en even alles laten bezinken. Bij het hek genoten we van de zonsondergang, terwijl vlak voor onze neus een hyena langs struinde.

’s Nachts hoorden we de leeuwen brullen. De volgende ochtend reden we om 6 uur de poort uit, de zonsopkomst tegemoet.

We hadden de dag ervoor al gekeken waar er die dag leeuwen gespot waren en gingen die kant op. En inderdaad, na een kwartier rijden zagen we op de weg een groep van 6 leeuwen liggen. Het waren jonge mannetjes en vrouwtjes en kennelijk waren ze een beetje aan het uitbuiken na een geslaagde nachtelijk jacht.

Om 9 uur werd het tijd om te ontbijten. Bij een drinkplaats vonden we een geschikt plekje om het ontbijt te maken. Dat is toch wel het voordeel van de camper. Veilig in ons huis op wielen genoten we van het ontbijt terwijl we in de drinkplaats een nijlpaard en diverse vogels zagen.
Een paar waterbokken kwamen nog langs om wat te drinken, totdat de rust verstoord werd door een grote kudde olifanten. De kleintjes doken meteen koppie onder, terwijl de grotere vrouwtjes de boel wat in de gaten hielden en hun dorst lesten.
Na 20 minuten vond de leidster van de groep het wel weer mooi, gaf een geluidssignaal en de groep zette zich weer in beweging.

De daaropvolgende 2 dagen genoten we van al de wilde dieren die we zagen in het Kruger. Van de big 5 konden we er 4 afstrepen, alleen het luipaard liet zich niet zien. We hadden nooit verwacht zoveel en zoveel verschillende dieren te zien. Het mooiste restcamp waar we overnachtten was wel Lower Sabie. Dit is prachtig gelegen aan de Sabierivier. Vanaf het grote terras van het restaurant hadden we zicht op nijlpaarden, krokodillen en langs trekkende olifanten en giraffes.
Bij Berg en Dal zagen we nog de zeldzame zuidelijke grondneushoornvogel en een neushoorn (nr. 4 van onze big 5).

Maar aan Kruger kwam een einde, want we moesten verder. Op naar Swaziland!

Bij Jeppe’s Reef border crossing aangekomen, moesten we eerst langs de Zuid-Afrikaanse douane. Al snel hadden we ons begeerde stempeltje en konden we door naar de douane van Swaziland. Daar moesten we eerst een stempeltje bij de douane scoren, voordat we een loketje verder tol moesten betalen. Na een kwartiertje hadden we alle stempeltjes verzameld en konden we Swaziland binnen.

Wat ons opviel waren de ontelbare verkeersdrempels. Ook hier zie je een groot contrast tussen arm en rijk. Langs de weg ook hier de ontelbare mensen, kraampjes en vee.

Aan het einde van de middag kwamen we bij het Mlilwane reservaat aan. De laatste 10 km ernaartoe was het weer ouderwets onverhard hobbelen en bobbelen.
Het stuk vanaf de ingang wordt je omringd door zebra’s, impala’s en wrattenzwijnen.
We hadden een prachtige kampeerplek met uitzicht over de vallei. Voor de camper liepen de zebra’s en impala’s langs en ’s avonds aten we heerlijk onder kaarslicht aan het water.

De volgende ochtend maakten we een mooie fietstocht tussen de beesten.

Eenmaal terug in het kamp hadden we wel een ijsje verdiend en daarna was het weer tijd om richting Zuid Afrika te gaan. Bij de Golela border crossing verlieten we Swaziland en die avond stonden we op de camping van de Bushbaby lodge.
Omdat we de volgende morgen het Hluhluwe wildpark gingen bezoeken, stond de wekker weer erg vroeg.
Het was een druilerige ochtend, maar al snel na binnenkomst in het park zagen we een witte neushoorn. De rest van de dag kruisten we het wildpark door.
We zagen weer de bekende dieren zoals impala’s, zebra’s en bavianen.

Ook zagen we nog een kudde olifanten die duidelijk niet gecharmeerd waren van het feit dat een safari-jeep te dichtbij was gekomen. De achterste olifant van de groep maakte luid toeterend en stampvoetend duidelijk dat de jeep weg moest wezen. Een goede reminder dat je altijd goed op je tellen moet passen en nooit overmoedig moet worden.

Na een dag vol nieuwe indrukken reden we naar St. Lucia. We werden door een aardige bewaker verwelkomd op de Sugar Loaf campground. Vooraf hadden we gelezen dat dit een beetje een vieze, versleten boel was. Dit viel echter heel erg mee. De camping stond helemaal vol, omdat de Zuid Afrikanen een lang weekend vrij waren, maar alle toiletgebouwen waren netjes schoongemaakt.
Die avond aten we tegenover de camping bij de Ski Boatclub, een erg gezellig restaurant waar een ongedwongen sfeer heerste.
De volgende dag konden we weer lekker uitslapen en na een lekker ontbijt buiten gingen we het iSamangaliso wetlandpark bezoeken. We reden vanaf St. Lucia naar Cape Vidal. Ook hier zagen we weer allerlei dieren, waarbij het hoogtepunt wel twee jonge witte neushoorns waren.

Later die middag maakten we met Herritage tours een boottocht. Met het kleine bootje voeren we een stuk de rivier op en zagen krokodillen en nijlpaarden.

Vooral de babynijlpaarden en de wild stoeiende pubernijlpaarden maakten indruk. Ook de schreeuwende Afrikaanse visarenden waren erg mooi.
De gids wist ons erg veel informatie te vertellen.

Tegen zonsondergang kwamen we vol indrukken terug en bij de Ski Boatclub konden we onder het genot van een biertje nog nagenieten van de mooie dag.

Bij Salt Rock brachten we de volgende 2 dagen door aan het strand. Met een prachtig uitzicht op zee zaten we onder de palmbomen aan de barbecue. We zwommen in de aangelegde tidalpool, waar de golven bij vloed overheen slaan. Kortom het waren een paar heerlijke relaxte dagen.

Toch begon de tijd te dringen, want het einde van de vakantie kwam nabij.
We zetten koers naar de Drakensbergen, waar we de herfst tegemoet reden. Wat een prachtige omgeving!! Bij het Dragon Peaks mountainresort was onze laatste overnachting. Wat een prachtige plek was dit!

We hadden een heel mooi uitzicht op de Drakensbergen, maakten een mooie wandeling in de omgeving en genoten ’s avonds van het meer dan goede restaurant op de camping van verse forellen.
De volgende ochtend reden we via de Sterkfonteindam naar Johannesburg, waar we aan het begin van de middag de camper weer inleverden bij Bobo.

We werden hartelijk ontvangen en na de administratieve plichtplegingen werden we naar het Southern Sunhotel op het vliegveld gebracht, waar we nog een paar uur konden relaxen, totdat we rond een uur of 8 ’s avonds naar het vliegveld gingen voor onze nachtvlucht naar Schiphol.

De vakantie zat er weer op. Thuis konden we ruim 3000 foto’s gaan uitzoeken en nagenieten van al onze indrukken die we in het mooie Zuid Afrika hebben opgedaan.

Hanneke, nog heel erg bedankt voor alle tips en informatie. Mede dankzij jouw hulp is het een onvergetelijke vakantie geworden!